دانلود انیمه Fruits Basket (2019) - سبد میوه

[mahtam]

انیمه خوبیه دیدنش رو پیشنهاد میکنم

[poom]

سلام این انیمه رو فصفه دنبال کردم!! به نظرم می اومد که مثلث عاشقانه اش به سمت کلیشه داره میره به همین دلیل سرچ کردم و در مورد داستانش جزئیات خوندم و با خوندن نتیجه ی این مثلث تصمیم گرفتم ادامه اش و دنبال نکنم.

ادامه حاوی اسپول!

با توجه به اینکه از بچگی از گربه ی زودیاک خوشش اومده بود و اونو مورد ظلم دیده بود رو به رو شدن با نقطه ی مقابلش یعنی موش زودیاک به نظر جالب توجه می رسید و اینکه می فهمید چقدر با قصه متفاوته... و اینکه به سمتش گرایش پیدا میکرد ماجرا رو جالب میکرد که برخلاف چیزی قبلا تصور میکرده به سمت اون کسی توقعش و نداشته جلب میشه، اما در عمل بازم سمت گربه زودیاک رفت که خوب این با توجه به پس زمینه قابل پیش بینی بود! البته شخصیت کیو هم برای من شخصیت جذابی نبود! این همه خشمش خیلی احمقانه بود. اگر کیو رو از این قصه جدا کنی و بخوای به عنوان شخصیت مستقل تعریف کنی واقعا روی اعصابه هر چقدرم بخوای بابت مشکلاتش بهش حق بدی بازم بقیه افراد این خانواده ام مشکلات خودشون و داشتن و کیو تنها کسی نبود که مشکل داره. بنابراین این خشمش قابل قبول نبود...  در کل به نظرم می رسید اگر آخرش بدون ازدواج و عروسی و عشق و عاشقی به پایان می رسید بهتر بود تا پایانی که در فصل سوم داره و در موردش خوندم. اینکه نمیدونستیم در آینده چی میشه میتونست داستان رو توی ذهن مخاطب زنده نگهداره ولی خوب روندش کلیشه ای میشه.  اینکه رابطه همه شون مثل گذشته می موند و به بزرگسالی و مسائل دیگه نمی رسید! در هر صورت اینکه یوکی برای همه غش و ضعف میکرد و بین این دوتا شخصیت سرخ و سفید میشد چندان تصویر جالبی از یه دختر نیست. اینکه هم برای این سرخ بشه ودلش ضعف بره هم برای اون یکی. نمیدونم چرا مثلث های عشقی ای اخیرا می بینم شخصیت دختر انقدر متزلزل هست بین دو نفر. یا به هردوشون تمایل داره. این باعث میشه در آخرم که یکی و انتخاب میکنه آدم بگه خوب چرا! تو که با اون یکی ام همینقدر خوب بودی! یعنی بین احساساتی شخصیت دختر داستان تو اینطور آثار نشون میده نمیشه تکفیک گذاشت فقط با چند تا دیالوگ میگن آره این احساسات عشقه اون یکی نیست در حالی در عمل غش  و ضغف و سرخ و سفیدی رو جلوی هر دو طرف داره و به هر دو طرفم اهمیت یکسان میده!

در هر صورت برای من یک ماجرای کلیشه ای شد! ابعاد فانتزیش انقدر برجسته نبود که اون بخواد جذاب باشه و جلب کنه مستقلا. آکیتو هم که در عمل فقط یه اسم بود و هیچ کار جدی ای نکرد... اینم بچگانه اش میکنه...  بیشتر ابعاد فانتزیش و قصه ی زودیاک بهانه ی قصه بود... چون بالاخره باید یه طوری مثلث شکل میگرفت. از اینکه وقت گذاشتم خوب پشیمونم چون مجبور شدم چندین قسمتشم با کیفیت 1080 ببینم کیفیت پایین ترش نبود از اینجا هم نتونستم دانلود کنم و دانلود کردنش از سایت خارجی خیلی سخت بود. در کل اگر سریال بود سریال جالبی نمیشد چون در انیمه با کمدی ها و نقاشی ها احساسات بیشتری ایجاد میکنن که کمبودهای داستان و پر میکنه اما وقتی سریال میشه اون جذابیت های بصری و کمدی آب میره و خیلی ضایع میشه. قبلا نمونه اش و دیدم نمونه فیلم از روی انیمه داغون بود نصفه اشم به زور دیدم از بس یخ بود!

دیدن این دست کارها باعث میشه که تصمیم بگیرم اول سرچ کنم آخر انیمه چی میشه بعد ببینمش! چون فقط طول قصه نیس که مهمه پایان بندی هم مهمه روابط بین شخصیت ها هم مهمه... تجربه ای کردم بهم نشون داده انیمه هایی که فصل های بعدیش ساخته نشدن تماشا کردنشون ریسک بالایی داره چون نمیدونی آخرش چی میشه... و بعضا خیلی پشیمونی به همراه میاره بخاطر وقتی گذاشتی.

اونهایی ام چند فصله هستن باز باید بدونی آخرش چی میشه چون اگر چند فصلو ببینی و بعد ببینی نتیجه اونی نیست انتظار میرفته یا شایسته اثر بوده توی ذوقت میخوره و بازم بابت وقت و فکری گذاشتی افسوس میخوری. من فقط به علت سرگرمی دنبال دیدن چیزی نمیرم. برای همین اهمیت زیادی داره برام که ماجرا چطور پیش بره.

داستان خیلی مهمه. بیش از هر چیزی به داستان اهمیت میدم و همینطور کاراکترها. تو این اثر مهربونی افراطی توهرو شخصیت و غیرواقعی میکرد. انسان میتونه مهربان باشه با اخلاق باشه اما هر چیزی نیاز به تعادل داره تا درست باشه توهرو غیرمتعادل مهربانه و این در دنیای واقعی میتونه آدم ها رو دچار سوتفاهم کنه. مثلا اینکه دختری با هر پسری مهربون باشه باعث صدمه خوردن احساسات اون پسر ممکنه بشه و مثل شخصیت کارتونی پسره یهو نمیاد بگه که علاقه ی من به تو علاقه ای عاشقانه نیست یا اسطوریه و فلان و بهمان بلکه صدمه میخوره! هر جای دنیا هم که باشی و هر اعتقادی ام داشته باشی وقتی دختری ازدواج میکنه دیگه نمیتونه با همه پسرا مهربون باشه بنابراین اونایی ازشون فاصله میگیره صدمه میخورن!!! واقعیت هیچ کجای دنیا مثل کارتون ها نیست! اینکه آدم هر رفتاری دلش بخواد بکنه بی توجه به تاثیری میذاره اون مهربونی رو تبدیل به آزار میکنه. تو هر چیزی باید تعادل داشت.

برخی شخصیت های مشکل دار دیگه ام داشت که نمیخوام در موردشون حرف بزنم وقت زیادی میبره. فکر کنم از همه معقول تر همین یوکی به نظر می رسید. نه خشم نامتعادل داشت نه مهربانی نامتعادل... برعکس سنش و مشکلاتش شخصیت معقول تری داشت. البته در مقابل کیو هم که یه استاد داشت که دوسش داره با وجود اینکه انقدر مشکلش و بزرگ میکردن یوکی بچگی تنهاتری داشت. یوکی در کودکی خیلی مورد ظلم بوده... واقعا شکنجه شدن توسط یه روانی چیز قابل مقایسه ای با شکل حیوانی کیو نیس! احساسات کیو بچگانه به نظر می رسید حداقل یه بخش هایی از داستان!

روابط دوستانه رو در اینکار ترجیح میدادم تا عاشقانه! در کل جالب توجه نبود! و شاید برای اونهایی که انیمه زیاد می بینن(من انیمه زیاد نمی بینم خیلی کم و گزینشی می بینم اما با داستان سر و کار دارم) و دنبال داستان های متفاوت و چالش های متفاوت هستن شخصیت ها و وقایع خیلی کلیشه ای باشه. حتی برای منم که انیمه زیاد نمی بینم قابل پیش بینی و کلیشه ای بود! لازمم نبود سه فصل کشش بدن!


پایان!