کسی که جسورانه کارهای نیمه دارک آرت خود را در قالب یک تقویم سالی به نمایش گذاشت کسی نبود جز مک کیو که با استقبال خوبی روبرو شد در آن انسانهایی به نمایش گذاشته شدن که تا آن موقع کسی در جعبه هنر گرافیکی ندیده بود.

دارک آرت یا همان هنر تاریک.. سبکی هست که برای بیان حرفهایش سراغ زشتی ها و پوسیدگی ها و زخمها می‌رود .. لبخند را با دندانهای خونی نشان می‌دهد و عشق را با مرده نشان دادن معشوقش…یک جور نا هنجاریست !اعتراض است ، اعتراض به ظواهر زیبا و درونی تاول زده! حرفهایی که همیشه به شکلی دیگر گفته می‌شده یا اصلا گفته نمی‌شده! حالا به کل تغییر جهت داده و به صورتی نشان داده می‌شود که در بار اول فقط می‌گوئیم : چقدر کثیف است! ظاهر نمایی نمیکند و چهره واقعی هر چیزی را بدون کوچک ترین دروغ نشان میدهد .. زخمهای درون یک شخص در صورتش نمایان میشود یا فضایی مقدس که در ناکجا آبادی از گناه های انسان غوطه ور شده!! بله این جادوی دارک آرت است که با وجود عمر کمش به شدت رشد کرده .