تفاوت شینیگامی ها

[farshad]

من تو يه جايي معني اونو پيدا كردم . اينو نوشته .

از دانش‌نامه‌ی هنر و ادبیات گمانه‌زن

شینیگامی (به ژاپنی: ‎死神 ‏) یکی از تجسم‌های مرگ در فرهنگ ژاپن است. مشخص نیست این واژه از چه زمانی وارد فرهنگ ژاپنی شده است. در اسطوره‌های ژاپن، ایزانامی و یمه به عنوان خدای مرگ شناخته می‌شوند.

به نظر می‌رسد واژه‌ی شینگامی به عنوان معدلی برای دروگر مرگ (به انگلیسی: Death Reaper) به کار برده شده است.

امروزه، واژه‌ی شینیگامی پس از به کار گیری در انیمه/مانگاهایی همچون بلیچ و دفتر مرگ شهرت یافته است.

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شینیگامی (به ژاپنی: 死神 خدای مرگ یا روح مرگ) چهره بخشیدن به مرگ در فرهنگ ژاپن است. مشخص نیست که این مفهوم در چه زمانی وارد فرهنگ ژاپنی شده است; امکان دارد این موضوع از فرهنگ چین وارد شده باشد یا اینکه در دوره سن‌گوکو از اروپا تاثیر پذیرفته باشد. این اصطلاح دو بار در نمایشنامه خودکشی‌های عاشقانه در آمیجیما اثر چیکاماتسو مونزائمون بیان می‌شود.
اصطلاح شینیگامی میتواند با اندکی مسامحه به هر گونه از اداره کنندگان مافوق طبیعی مقوله مرگ یا خدای مرگ هم اشاره کند. به نظر می‌رسد که این اصطلاح قدمتی نداشته باشد چون به هیچکدام از خدایان مذهب شینتو تعلق ندارد و بندرت هم در فولکلورها از آن استفاده شده است.
امروزه استفاده از این اصطلاح برای راهنمایان ارواح و دیگر موجودات فوق طبیعی در ارتباط با مرگ در مانگا و انیمه ژاپنی بسیار رایج است.