نقد و بررسی رمان گناهکار

[Mi Hi]

از اسم تاپیک معلومه

نظراتتونو بگید منم نقد خودم و افراد دیگه رو براتون قرار میدم

[Mi Hi]

کلیت اثر: «گناهکار» اولین اثر چاپی فرشته تات شهدوست است که در نیمه اول سال 1395 از نشر آراسپ به بازار عرضه شد. «گناهکار» به عنوان اولین قصه چاپی تات شهدوست، کتابی‌ست که به اثرگذاری اتفاقات کودکی و نوجوانی در سرنوشت انسان می‌پردازد. نویسنده با پرداختی ضعیف، پیرامون این مسئله تلاش کرده است تا اتفاقات زندگی اشخاص را ریشه‌یابی کرده و آن را به اتفاقات گذشته افراد پیوند بزند. اگرچه این اتفاق در این اثر به شکل مطلوبی پرداخته نشده است.

طرح جلد و عنوان: می‌توان گفت عنوان کتاب، با محتوای آن همخوانی داشته و هماهنگ است. معرفی که آرشام در ابتدای قصه از خود داشته، حسی است که در پایان اثر به نویسنده نیز دست می‌دهد؛ گناهکاری که البته مجازاتی هم نداشت.

اما در مورد طرح جلد، باید گفت تصویر هفت‌تیر در کنار آتش، با جنگ و گریزها و خشونت موجود در قصه هماهنگ بوده است.

[Mi Hi]

شروع قصه: شروع قصه، نقطه پرتاب مناسبی به نظر نمی‌رسد. دختری همراه آرشام به سمت ناکجاآبادی در حرکت است. دختر ناشناس مدام کنجکاوانه سوال می‌کند و در نهایت آرشام وی را در نقطه‌ای، خارج از محدوده شهر پیاده کرده و باز می‌گردد. البته در مسیر قصه، متوجه می‌شویم که این رفتار آرشام(تنها گذاشتن‌های این‌گونه)، ناشی از عقده‌گشایی است.

روند قصه: قصه در ابتدا، روز به‌روز پیش رفته و حتی به بیان ریز جزئیات غیرضروری می‌پردازد. مسئله‌ای که در نهایت به تطویل کار و حجم کاذب اثر منتهی می‌شود. اما در میانه داستان ما شاهد پرشی پنج ساله هستیم که به شدت ساختار قصه را تحت تأثیر قرار داده و مخاطب را از اوج به زیر می‌آورد. ارتباط مجدد با شخصیت‌ها و اتفاقاتی که در فضاهای جدید رخ می‌دهد، برای مخاطب سخت شده و قدرت باورپذیری اثر و همذات‌پنداری قصه را به نوسان می‌اندازد.

قصه‌سرایی هنری است که بسیاری از نویسندگان ما از آن بهره‌مند هستند اما هر قصه نیازمند هدف و دلیلی برای نگارش است. متأسفانه مخاطب در مسیر این قصه، متوجه هدف نویسنده از نگارش اثر نشده و صرفاً با اتفاقاتی مواجه است که یکی پس از دیگری پیش آمده و بعضاً با چینش فضاهایی رو به‌رو است که هویت و ذات یک جامعه، انسان و یک زن را نشانه می‌گیرد.

زن و مرد قصه، هر دو به گونه‌ای در کودکی آسیب دیده و عوارض ناشی از این آسیب در بزرگ‌سالی آنها نمود یافته است. اگرچه این تحولات در شخصیت آرشام بیشتر دیده شده و او به سمت ناهنجاری‌ها و ضدهنجارهای بیشتری حرکت می‌کند.

مسئله دیگر اینکه، تعدد صحنه‌های اروتیک در اثر، در بسیاری مواقع به نظر غیرضروری بوده و متأسفانه تنها دلیلی که می‌شد برای آن یافت، جذب مخاطب در رده سنی نوجوانان بوده است.