ایفای نقش شهر مرگ2

[Aisan]

الکساندر:
از دنیل ماجرا را جویا می شوم و از او میخواهم به اتاقش برود و تنهایش نگذارد

[Noctis_P]

بدون توجه به دنيل دست به سينه روى تختم مينشينم و اخم مى کنم

[Aisan]

دنیل:
سعی می کنم سر صحبت را باز کنم:
اممممم...خانم قهوه میل دارید؟

[Noctis_P]

با لحنى خشک جواب ميدم:نه ممنون

[Aisan]

-امممم،چای دارچین چطور ؟

[Noctis_P]

_نه

به سمتش بر ميگردم:الکساندر بهت گفته بياى اينجا و بهم بگى نوشيدنى چى ميل دارم؟!

[Aisan]

ناخودآگاه ابروهایش بالا می رود:
خیر،من...خب...گفتم شاید نیاز داشته باشید کسی پیشتون باشه!

[Noctis_P]

_بچه گول ميزنى؟!خيله خب اگه اينطوره من مى خوام تنها باشم

[مین جی]

جان:بهتره حرکت کنیم. دستور هم دادم بچه ها رو توی اتاقشون با سربازای زیاد نگه دارن.
از دروازه ی قصر خارج شدیم.

[Aisan]

دست به سینه می شوم
-براتون نوشیدنی خنک میارم
بعد از چند لحظه با دست پر به اتاق بر میگردیم
نوشیدنی را به مری تعارف میکنم و منتظر می مانم لیوان را از دستم بگیرد