تاریخ ایران و جهان

[HERMAN]

توافق هاوارا، انتقال یهودیان از آلمان به فلسطین


قرارداد هاوارا در 25 آگوست 1933 پس از 3 ماه مذاکره توسط فدراسیون صهیونیست آلمان، بانک آنجلوفلسطین (تحت هدایت آژانس یهود) و مسئولین اقتصادی آلمان نازی به امضا رسید. این قرار داد برای کمک به تسهیل کردن مهاجرت یهودیان آلمان به فلسطین طراحی شد. در حالی که این قرار داد به مهاجرت یهودیان کمک می کرد، آنها باید بیشتر دارایی شان را قبل از ترک به آلمان می دادند. این دارایی ها بعدها با انتقالشان به فلسطین به صاحبین شان داده می شد.

هانوتیا، یک شرکت پرورش درختان مرکبات، در ماه می 1933 برای توانایی انتقال سرمایه ها از آلمان به فلسطین به کار گرفته شد. هانوتیا برای کمک به مهاجرت یهودیان آلمانی به فلسطین به کار گرفته شد. در معامله ای که با دولت وقت آلمان توافق شد، هانوتیا پول را مهاجرین یهودی می گرفت، و سپس این پول را برای خرید محصولات آلمانی استفاده می کرد. این محصولات، به همراه مهاجرین، به فلسطین منتقل می شدند. در فلسطین، دلالان وارد کننده این محصولات را از مهاجرین می خریدند، و سرمایه شان را باز می گرداندند. این قرار داد با موفقیت ظاهر شد و به انجام رسید، زمینه برای قرارداد هاوارای بعدی را محیا کرد. “سم کوهن” یک یهودی لهستانی، منافع یهودیان را در مسیر مذاکره با نازی ها در اوایل ماه مارس 1933 نمایندگی می کرد.

توافق هاوارا (انتقال) مورد موافقت دولت آلمان در 1933 قرار گرفت که به جنبش صهیونیست اجازه می داد، به شکل کمپانی هاوارا ، دارایی ها را از آلمان به فلسطین برای هدف تشویق مهاجرت یهودیان از آلمان انتقال دهند. کمپانی هاوارا نیاز داشت مهاجرین حداقل 1000 پوند استرلینگ در بانکها پرداخت کنند. این پول برای خرید صادرات آلمانی برای وارد کردن به فلسطین استفاده می شد.

توافق هاوارا به گمان برخی روش ممکنی بود که کشور را از “مسئله یهودیان” خلاص کنند. رئیس بخش خاورمیانه وزارت خارجه، وارنر اوتو فون هنتیش، سیاست تمرکز یهودیان در فلسطین را حمایت کرد. فون هنتیش گمان می کرد که اگر جمعیت یهودیان در یک واحد خارجی متمرکز شوند، سیاست دیپلماتیک خارجی و کنترل یهودیان راحتتر می شد. حمایت هیتلر از توافق هاوارا در خلال دهه 1930 تغییر کرد. نخست، هیتلر از این توافق انتقاد کرد، اما اندکی بعد از نظرش بازگشت، و به حمایت از آن ادامه داد. هیتلر معتقد بود برای خلاصی و بیرون راندن یهودیان از آلمان و تسریع آن، از همه روشها و امکانات استفاده کنند.

بعد از آغاز نبرد لهستان و آلمان و شروع جنگ جهانی دوم در 1939 ، تداوم عملی توافق هاوارا ناممکن شد. در سال 1941 ، نمایندگان گروه مخفی یهود “لهی” با فون هنتیش برای پیشنهاد همکاری نظامی مستقیم با نازی ها برای تداوم انتقال یهودیان اروپایی به فلسطین دیدار کردند. با این حال، این پیشنهاد نتیجه ای در بر نداشت.

نویسنده:هرمن

توضیح: این قراردادها و توافقات به خوبی حاکی از آن است که هیتلر و سران وقت آلمان، برای مسئله یهودیان، راه حل مهاجرت مصالمت آمیز و همراه با حقوق و دارایی شان را انتخاب کرده و راه حل های خشونت آمیز نظیر اردوگاههای کار اجباری به هیچ وجه مورد نظر آنها نبود