خاطره بازی با شخصیت های فاینال فانتزی

[Aisan]

خب...فاینال فانتزی یا نجات کودکان،اسمش کاملا با زندگی من مطابقت داره!
رویای آخر-نجات کودکان...
حتی اگر بهترین انیمه دنیا رو برای من بیارن و نشونم بدن تا نظرم رو راجع به نجات کودکان تغییر بدن؛هرگز نمیتونن!..چون من به این انیمه مدیونم!
****
کمتر از7سالم بود که بابام از ویدئو کلوپ برام کارتون های مختلف می خرید و من از همون بچگی توی اینمیشن ها و انواعشون حرفه ای بودم!یه بار که داشتم سی دی هام رو زیر و رو میکردم تا یه چیزی ببینم یه سی دی رو دیدم که روش نوشته شده بود"نجات کودکان"چون دفعات قبل با دقت نگاه نکرده بودم دوباره از اول نگاه کردم اما با وجود قضیه پیچیده ای که داشت چیز خاصی نمی فهمیدم...برای همین یواش یواش فراموشش کردم و اون سی دی لابه لای بقیه کارتون ها خاک خورد تا اینکه رفتم کلاس اول و از همونجا همه چیز شروع شد!...
خب کلاس اول خیلی دوست نداشتم ولی با یکی دوتا بچه ها جور بودم...یکی از بچه ها که اتفاقا بفل دستیم یه دختر آروم و خجالتی بود که فقط با من دوست بود،اونم خیلی کم ولی یواش یواش باهم دوست شدیم و ما شدیم دوستای صمیمی اما نه رفیق فابریک تا اینکه گذشت و از علایقش آشنا شدم...از یه کارتون صحبت میکرد با شخصیت های جذاب؛اسم شخصیت ها یه جورایی برام آشنا بود:تیفا،کلود،سفیروث،کاداج،وینسنت و...
یه روز که داشتم از مدرسه بر میگشتم خیلی به مخم فشار آوردم که من کجا اسم این شخصیت ها رو شنیدم و همون موقع جرقه اسم نجات کودکان تو ذهنم روشن شد!
یکمی که گذشت منم بیشتر با اون انیمه آشنا شدم و از اونجایی که هردومون این کارتون رو دوست داشتیم خودمون جای شخصیت هاش میذاشتیم و بازی میکردیم!من تیفا و اون کلود میشد...اینقدر بازی میکردیم که همه بچه ها جذب ما شده بودن و اوناهم جای شخصیت ها بازی میکردن!
خلاصه از اونجا شد که من بهترین رفیق و همدم و خواهر دنیا رو برای خودم پیدا کردم...
به خاطر همین هیچ وقت این انیمه رو فراموش نمیکنم و خودم رو مدیونش میدونم چون اون مارو مثل اسمش نجات داد!
نجات کودکان...^_^

[سفیروت]

یه بارم یادمه تو عید بود خواهرم میخواست گوشی بخره پول کم داشت بعد من عیدیام زیاد بود میخواست ازمن قرض بگیره بعد خواهر بزرگم میخواست بهم بگه آروم آروم بهم گفت منم گبتم باشه ولی به یه شرط من میخوام نجات کودکانو ببینم یه نگاهی به هم دیگه انداختن بعد مجبور شدن قبول کنن مطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه

[NoboraHaru]

چه قدر جالب .
منم یک بار جو گرفتتم خواستم جلو دوستام کم نیارم ،خدایی هم بخواییم بگیم پرش وچرخش خوبی انجام دادم ولی بعدش خوردم به ناظم مدرسمون .
افتادم روش .
بیچاره بلند شد وگفت : بهاره حالا که پریدی روم ازت کل بیست نمره رو میگیرم .
من اینقدر از اون حرکتم خندیدم .
کلاس چهارم دبستان بودم ادای تیفا رو مثلا میخواستم در بیارم .
یه بارم کلاس دوم بودم ،من وشمیمه دوستمو وپریسا فاطمه رفتیم طبق معمول بازی کنیم .
اول گفتیم بیایم وسطی بعد دیدیم حال میده بریم فاینال فانتزی بازی کنیم .
دقیقا از شانس همه مون معلم کلاس بقلی اسمش تینا بود .
شمیمه که منو تیفا صدا میکرد ،معلمه میومد بیرون ببینه کیه .
بعد اومد جلو گوش همه مون رو کشید وگفت : بچه اینقدر بی ادب ،اخه بزرگترا رو با اسم صدا میکنن.
تا اخر ساعت که معلمون از اداره برگشت ما یه لنگه پا وایسادیم دم در زیر بارون .موش ابکشیده شدیم.
ولی اینقدر خندیدیم که نگو.