پیش ما سوختگان مسجد و میخانه یکیست
حرم و دیر یکی، سبحه و پیمانه یکیست
این همه جنگ و جدل حاصل کوته نظری است
گر نظر پاک کنی کعبه و بتخانه یکیست
هر کسی قصه ی شوقش به زبانی گوید
چون نکو می نگرم حاصل افسانه یکیست
این همه قصه ز غوغای گرفتاران است
ورنه از روز ازل دام یکی، دانه یکیست
ره هر کس به فسونی زده آن شوخ ار نه
گریه ی نیم شب و خنده ی مستانه یکیست
گر ز من پرسی از آن لطف که من می دانم
آشنا بر در این خانه و بیگانه یکیست
هیچ غم نیست که نسبت به جنونم دادند
بهر این یک دو نفس عاقل و دیوانه یکیست
عشق آتش بود و خانه خرابی دارد
پیش آتش دل شمع و پر پروانه یکیست
گر به صحرای جنونت ببرد عشق، عماد
بی وفائیّ و وفاداری جانانه یکیست
اوهوم......درستهمطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه
روزگاری گذشت
و تو مرد ترانه های باد
در دل کوه پیچیدی
پژواک صدایت
دشت را لرزاند.
کوزه ام
کنار چشمه شکست
و با سوزنی که خال بر گونه ام کوبیده بودی
لب هایم دوخته شد
به مردمکانت.
دیر رسیده ی سرخ!
سبز نگاهم
چند سین دیگر صبر کند
به نوروز خواهد رسید.؟
شعرشو قبلا خوندم...
خانم اشرف حسینی درسته؟
ساقی از رطل گرانسنگی سبکدل کن مرا
حلقهٔ بیرون این دنیای باطل کن مرا
وادی سرگشتگی در من نفس نگذاشته است
پای خواب آلودهٔ دامان منزل کن مرا
رفته است از کار چون زلف تو دستم عمرهاست
گه به دوش و گاه بر گردن حمایل کن مرا
از برای امتحان چندی مرا دیوانه کن
گر به از مجنون نباشم، باز عاقل کن مرا
جای من خالی است در وحشت سرای آب و گل
بعد ازین صائب سراغ از گوشهٔ دل کن مرا
خب جناب صائب کار رو راحت تر کرد!!
آورین.. آورین مطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه
ما نوشتیم و گریستیم
ما خنده كنان به رقص بر خاستیم
ما نعره زنان از سر جان گذشتیم ...
كسی را پروای ما نبود.
در دور دست مردی را به دار آویختند :
كسی به تماشا سر برنداشت
ما نشستیم و گریستیم
ما با فریادی
از قالب خود بر آمدیم