The emergence of monsters

[Noctis_P]

_فکر مثبت؟اممممم...
(تو ذهنم)من خيلى خوش شانسم که مى تونم از اينجا برم بيرون

[NoboraHaru]

ارام گفتم：فعلا خداحافظ من دارم میرم.
باهمان سردی همیشگی به سمت حیوان(چوکوبو)رفتم و سوار ان شدم.حیوان شروع به پرواز کرد.
درمسیرراه به سرینا فکر میکردم.به نظرم سرینا تنها دختریه که الان من بهش بیشتر از قبل احتیاج دارم. حتی انگار اسکارلت و مرگر اون و ناپدید شدن هوپیتال برام مهم نبود...

[مین جی]

چند روزی گذشت و گذشت و ما با خیلی چیز ها اشنا شدیم. شب ها هم برام داستان های عجیبی دربارم می گفتن.که چیزی ازشون به یاد نداشتم! و این زجر وحشتناکی بود! ولیحداقل بدنم می تونست بر خلاف ذهنم خیلی کار ها بکنه!
جدا کی فکرشو می کرد که اینده..انقد...انقدر... شگفت انگیز بله شکفت انگیز باشه!
و حالا من تبدیل شدم به یه دختر سال و مدرن!

[NoboraHaru]

روی سکویی از یک قصر اسمانی نشستیم.
ارام وارد شدم. قصر خالی از سکنه ومتروکه بود.
ارام گفتم سرینا.

[مین جی]

یه لحظه چیزی حس کردمو برگشتم.ولی کسی رو ندیدم.
سرینا: خیله خب.... بریم!

[NoboraHaru]

جسمی شبیه یک گوی سیاه رنگ درست بالای سر لایتنینگ یخزده بود.ارام به سمت لایتنینگ رفتم.اما چیزی که برایم عجیب بود این است که گردنبند سرینا برگردن لایتنینگ یخزده چه میکند.
گردنبند را برداشتم و ارام گفتم：پس ما ازطرف الهه نارسیس بع اینجادعوت شدیم.

[Ryoma]

نیک : خیله خب .خب حالا کجا باید بریم ؟

[NoboraHaru]

گامهایم را تند تر کردم.به سمت درب برگشتم.موجود عجیبی مابین گرگ و کفتار روبه رویم ایستاده بود. کمی تعجب کردم چطور چنین حیوانی باید اینجا حظور داشته باشد.گوی ابی رنگی در دست ظاهر کردم و به سمت گرگ کفتاری پرتاب کردم.

[مین جی]

سرینا....ام...خب...بر....
قبل از اینکه جملم تموم شه ...من و الیزا و....نیک هممون انگار ...انتراک گرفتیم....محو شدیم و دوباره ظار شدیم....محو...ظاهر....و بعد از یه جای دیگه سر در اوریم.
سرینا: ما کجاییم؟!

[Ryoma]

نیک: وایسا ببینم چی شد؟ اینجا کجاس؟